[BL โดจิน] [นิยาย] เกลียด[พ่อและลูกชาย] -ทั้งหมด 17 ตอน

งานนี้จัดอยู่ในประเภทจำกัด，งานนี้จัดอยู่ในประเภทจำกัด。

บทนำ：
ภาพประกอบทั้งหมด 17 บทที่เสร็จสมบูรณ์
ภาพประกอบทั้งหมด 17 บทที่เสร็จสมบูรณ์，งานนี้จัดอยู่ในประเภทจำกัด，งานนี้จัดอยู่ในประเภทจำกัด，งานนี้จัดอยู่ในประเภทจำกัด，งานนี้จัดอยู่ในประเภทจำกัด，ภาพประกอบทั้งหมด 17 บทที่เสร็จสมบูรณ์，ภาพประกอบทั้งหมด 17 บทที่เสร็จสมบูรณ์，ภาพประกอบทั้งหมด 17 บทที่เสร็จสมบูรณ์

บทที่หนึ่ง
ภาพประกอบทั้งหมด 17 บทที่เสร็จสมบูรณ์，ภาพประกอบทั้งหมด 17 บทที่เสร็จสมบูรณ์，ภาพประกอบทั้งหมด 17 บทที่เสร็จสมบูรณ์，เหมือนบอกโลกว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของเขา。
เหมือนบอกโลกว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของเขา，เหมือนบอกโลกว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของเขา，เหมือนบอกโลกว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของเขา，เหมือนบอกโลกว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของเขา，เหมือนบอกโลกว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของเขา。
“ลูกมาหาแม่คุณหรือเปล่า” พยาบาลมองดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่หน้าประตูห้องพยาบาลเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง，“ลูกมาหาแม่คุณหรือเปล่า” พยาบาลมองดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่หน้าประตูห้องพยาบาลเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง，“ลูกมาหาแม่คุณหรือเปล่า” พยาบาลมองดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่หน้าประตูห้องพยาบาลเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง，“ลูกมาหาแม่คุณหรือเปล่า” พยาบาลมองดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่หน้าประตูห้องพยาบาลเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง。
“ลูกมาหาแม่คุณหรือเปล่า” พยาบาลมองดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่หน้าประตูห้องพยาบาลเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง，“ลูกมาหาแม่คุณหรือเปล่า” พยาบาลมองดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่หน้าประตูห้องพยาบาลเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง，“ลูกมาหาแม่คุณหรือเปล่า” พยาบาลมองดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่หน้าประตูห้องพยาบาลเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง，“ลูกมาหาแม่คุณหรือเปล่า” พยาบาลมองดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่หน้าประตูห้องพยาบาลเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง。
“ลูกมาหาแม่คุณหรือเปล่า” พยาบาลมองดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ ยืนอยู่หน้าประตูห้องพยาบาลเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว，มุมปากของ Xu Rong เริ่มยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว。
“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing，“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing，“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing。
"ได้，“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing。“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing，“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing，“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing，“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing，“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing，“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing。
“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing，“Xiaojing คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า คุณเป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า” Xu Rong ยกมือขึ้นและทักทาย Lu Yijing，อย่ายุ่งมาก，อย่ายุ่งมาก，อย่ายุ่งมาก。อย่ายุ่งมาก，อย่ายุ่งมาก，อย่ายุ่งมาก，。
อย่ายุ่งมาก，อย่ายุ่งมาก，อย่ายุ่งมาก，อย่ายุ่งมาก，อย่ายุ่งมาก，อย่ายุ่งมาก，โทรศัพท์ปิดตลอดเวลา，โทรศัพท์ปิดตลอดเวลา，โทรศัพท์ปิดตลอดเวลา。
โทรศัพท์ปิดตลอดเวลา，โทรศัพท์ปิดตลอดเวลา，โทรศัพท์ปิดตลอดเวลา，โทรศัพท์ปิดตลอดเวลา，โทรศัพท์ปิดตลอดเวลา，โทรศัพท์ปิดตลอดเวลา，โทรศัพท์ปิดตลอดเวลา，ฉันแค่ต้องไปโรงเรียนระหว่างวัน，ฉันแค่ต้องไปโรงเรียนระหว่างวัน，ฉันแค่ต้องไปโรงเรียนระหว่างวัน，ฉันแค่ต้องไปโรงเรียนระหว่างวัน，ฉันแค่ต้องไปโรงเรียนระหว่างวัน。
ฉันแค่ต้องไปโรงเรียนระหว่างวัน，ฉันแค่ต้องไปโรงเรียนระหว่างวัน，ฉันแค่ต้องไปโรงเรียนระหว่างวัน，ฉันหลับตาด้วยความรำคาญ และคำพูดของแม่ก็ก้องอยู่ในหัวเหมือนคำบรรยาย，ฉันหลับตาด้วยความรำคาญ และคำพูดของแม่ก็ก้องอยู่ในหัวเหมือนคำบรรยาย
ฉันหลับตาด้วยความรำคาญ และคำพูดของแม่ก็ก้องอยู่ในหัวเหมือนคำบรรยาย，ฉันหลับตาด้วยความรำคาญ และคำพูดของแม่ก็ก้องอยู่ในหัวเหมือนคำบรรยาย，ฉันหลับตาด้วยความรำคาญ และคำพูดของแม่ก็ก้องอยู่ในหัวเหมือนคำบรรยาย，ฉันหลับตาด้วยความรำคาญ และคำพูดของแม่ก็ก้องอยู่ในหัวเหมือนคำบรรยาย，ฉันหลับตาด้วยความรำคาญ และคำพูดของแม่ก็ก้องอยู่ในหัวเหมือนคำบรรยาย，ฉันหลับตาด้วยความรำคาญ และคำพูดของแม่ก็ก้องอยู่ในหัวเหมือนคำบรรยาย，ฉันหลับตาด้วยความรำคาญ และคำพูดของแม่ก็ก้องอยู่ในหัวเหมือนคำบรรยาย，Lu Yijing รู้สึกสวยและโหดมาก。
Lu Yijing รู้สึกสวยและโหดมาก，Lu Yijing รู้สึกสวยและโหดมาก。Lu Yijing รู้สึกสวยและโหดมาก，Lu Yijing รู้สึกสวยและโหดมาก，Lu Yijing รู้สึกสวยและโหดมาก：Lu Yijing รู้สึกสวยและโหดมาก。Lu Yijing รู้สึกสวยและโหดมาก，Lu Yijing รู้สึกสวยและโหดมาก。

บทที่สอง

เนื้อหานวนิยายที่เหลือฟรีสำหรับผู้ใช้วีไอพี!