[BL โดจิน] [นิยาย] เรียงความร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่เสร็จแล้ว

"หน้าที่ร้านกาแฟอินเทอร์เน็ต" บทความสั้น ๆ สดชื่น

ลุงกำลังเดินทางไปทำธุรกิจ，ฉันจัดการร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ในนามของเขา,ในตอนเย็นของฤดูร้อน,วันเสาร์,ฉันมาที่ร้านอินเทอร์เน็ตเพื่อปฏิบัติหน้าที่,กว่าจะรู้ตัวก็เกือบสิบเอ็ดโมงครึ่งแล้ว,ฉันเงยหน้าขึ้นมอง,จากนั้นฉันก็รู้ว่ามีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เล่นอินเทอร์เน็ตในร้านอินเทอร์เน็ตทั้งหมด,ฉันไปหาบุคคลนั้นและพบว่าเป็นอดีตเพื่อนร่วมชั้นของฉันหยางจิน,ฉันพูดว่า:“ฉันกำลังปิดประตู.,คุณจะลงจากเครื่องบินเมื่อไหร่??""อะไร?“หยางจินกำลังเล่นเกมอย่างกระตือรือร้น,ฟังฉัน,มองขึ้นไป,ฉันรู้สึกเหมือนดวงตาของฉันสดใส,หนุ่มหล่ออะไรขนาดนั้น.,ฉันไม่เคยค้นพบมันมาก่อน! ฉันเห็นดวงตากลมโตของ Yang Jin ใต้คิ้วสีดำหนาของเขา,จมูกตรง,ชั้นฟุ้งสีเข้มเล็กน้อยบนริมฝีปากเซ็กซี่,ใบหน้าที่สวยและเรียบเนียนของเธอยังดูเด็กอยู่เล็กน้อย Yang Jin ดูเหมือนจะวิตกกังวลเช่นกัน,"เสร็จสิ้น,มันสายไปแล้ว,ฉันเข้าไม่ได้" "อะไรเข้าไม่ได้??“ฉันถามหยางจินแล้ว” “โรงเรียนปิดสิบโมงครึ่งไม่รู้ว่ามันสายไปหรือเปล่า” หยางจินไม่มีความตั้งใจจะเล่นเกม,ฉันขุดมันลงบนร่างกายของฉันสักพัก,ฉันหยิบเงินสิบเหรียญออกมา,พูด:“คืนนี้ฉันคงอยู่ทั้งคืนก็ได้” การที่หนุ่มหล่ออย่างเขาไม่มีเงินไม่สำคัญสำหรับฉัน,ฉันแกล้งทำเป็นเขินเล็กน้อย:“ตอนนี้การควบคุมเข้มงวดมาก,ห้ามทำธุรกิจหลังเวลา 12.00 น. มิฉะนั้น,ฉันจะล็อคประตู,ในตอนท้ายคุณก็เปลี่ยนไปใช้คอมพิวเตอร์" "ขอบคุณ" หยางจินดูเหมือนจะมุ่งความสนใจไปที่เกมอีกครั้ง,เขาเดินไปที่คอมพิวเตอร์ด้านหลัง ฉันออกไปล็อคประตู,ปิดไฟ,เหลือแต่ไฟภายในเท่านั้น,ฉันเดินข้างหยางจิน,นั่งเก้าอี้แล้วนั่งลง,ดูอยู่พักหนึ่ง,ฉันถามโดยแกล้งทำเป็นสบายๆ:“คุณเรียนอยู่โรงเรียนไหน??“โรงเรียนมัธยมเมืองหมายเลข 3” หยางจินตอบขณะเล่นเกม.

“ปีนี้คุณอายุเท่าไหร่?

“ฉันอายุสิบห้าปี”

"โอ้,นั่นเกือบจะเป็นผู้ใหญ่แล้ว” ฉันแอบมองไปที่ใบหน้าที่สวยงามและอ่อนเยาว์ของหยางจิน,ความปรารถนาก็พรั่งพรูออกมาจากใจฉัน,ฉันแกล้งทำเป็นเบื่อ,“เล่นเกมสนุกมั้ย??“แน่นอน” หยางจินเล่นด้วยความกระตือรือร้น,แต่ระดับยังไม่ดีนักจะพาไปดูสิ่งที่น่าสนใจกว่านี้ครับ,คุณสนใจไหม??“ฉันวางมือบนไหล่ของหยางจินอย่างเป็นธรรมชาติ เขาหยุด,ดูข้างหลัง,“มีอะไรน่าสนุกกว่ากัน.?""ช่างเถอะ,คุณเป็นหนุ่มเป็นสาว,มันไม่ดี” ฉันเล่นอย่างหนักเพื่อให้ได้.

"มันคืออะไร?“หยางจินมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่ไร้เดียงสา,เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ฉันโตแล้ว” หยางจินพูดอย่างลังเล.

ใช่?“ฉันรู้สึกมีความสุขอย่างลับๆ,ปลาติดตะขอ “ถ้าเห็นแล้วอย่าบอกใครนะ” “เปล่า” ยางจินมองมาที่ฉันด้วยความเป็นห่วง,“มันเป็นเว็บไซต์ลามกหรือเปล่า?”?ฉันไม่เคยเห็นมัน

เนื้อหานวนิยายที่เหลือฟรีสำหรับผู้ใช้วีไอพี!